Artsen zwijgen veelal na medische fouten, naar de patient en naar de Inspectie Gezondheidszorg (IGZ), ondanks hun ethische, professionele en wettelijke plichten.
Wat horen artsen te doen na medische fouten?
Helaas is er een enorm verschil tussen het feitelijk gedrag van artsen na medische fouten en hun professionele en wettelijke plichten na medische fouten.
Volgens de Wet Geneeskundige Behandelings Overeenkomst (WGBO) en sins 1 jan 2016 de Wet Kwaliteit, klachten, geschillen zorg (WKKGZ) hoort de arts de patiënt direct eerlijk en volledig te informeren, dit te registreren in het medisch dossier, en adequate vervolgdiagnostiek en herstelbehandeling te verstrekken, voorzover mogelijk.
Bij ernstige gezondheidsschade hoort het ziekenhuis de IGZ te informeren, zie Wet Kwaliteitsinstellingen Gezondheidszorg per 1 jan 2016 vervangen door de WKKGZ, zodat de fout onderzocht kan worden en er van geleerd kan worden.
Doel van het gedrag van de falende arts hoort te zijn: informeren en herstellen, registreren en leren.
Afhankelijk van de aard en de gevolgen van de medische fout, bepaalt de arts zijn keuze.
Wanneer er bv een verkeerd been is geamputeerd, is de fout en de schade direct duidelijk, dan zal de arts schoorvoetend weliswaar zijn/haar fout moeten erkennen.
Wanneer er sprake is van verslechtering van gezondheid, bv door verkeerde medicatie en het aan de patiënt niet duidelijk is wat er aan de hand is, kiezen tot nu toe de meeste artsen voor ZWIJGEN.
Dit is in strijd met hun wettelijke informatie- en zorgplicht WGBO.
Dit zwijgen kan zelfs zo ver gaan dat de arts weigert om zijn fout te herstellen waardoor de patiënt mogelijk overlijdt. SIN-NL zijn meerdere patiënten bekend!
Ook melden artsen en ziekenhuizen hun ernstige fouten waardoor patiënten invalide worden of overlijden nauwelijks aan de IGZ, ondanks hun wettelijke plicht.
Er is al jaren sprake van ernstige onderrapportage.
Dit wordt direct duidelijk wanneer je de cijfers van meldingen bij de IGZ vergelijkt met de cijfers van vermijdbare sterfgevallen circa 2000 en patiënten met vermijdbare gezondheidsschade ca 38.000 per jaar, zie rapporten van Nivel en Onderzoeksraad voor de Veiligheid (2013).
De IGZ doet vrijwel niets aan het feit dat artsen en ziekenhuizen directe en volledige rapportage van hun fouten weigeren.
Artsen dienen hun fouten te herstellen en ervan te leren.
De Inspectie Gezondheidszorg hoort haar taak tot hoeder van de kwaliteit van zorg en veiligheid van patiënten serieus te nemen.
Patiënt wees op Uw hoede.
The post Artsen verzwijgen fouten aan slachtoffers & nabestaanden en aan de IGZ appeared first on SIN-NL.