Een egodocument pur sang.
Een zeer persoonlijk verslag geschreven door een jonge vrouw van 30 jaar die 6 jaar ervoor hersenletsel krijgt als gevolg van zeer ernstige medische fouten door een arts.
Alles wordt beschreven vanuit ik, Lisa, op enkele pagina s na geschreven door haar partner Koen over de dagen die zij zich niet meer herinnert, bv de Intensive Care.
Lisa Wopereis is november 2012 24 jaar.
Zij lijdt aan een erfelijke zeldzame stofwisselingsziekte die bij tijd en wijlen hevige aanvallen van buikpijn veroorzaakt waarvoor het toedienen van medicatie via een infuus in het ziekenhuis noodzakelijk is.
Het betreft Acute Intermitterde Porfyrie AIP
Lisa was secretaresse en was derde jaars bij de hbo-opleiding commerciele economie.
Zij heeft deze opleiding helaas moeten staken door de medische fout.
November 2012 krijgt zij een hevige aanval van porfyrie en gaat zij weer naar het ziekenhuis. Helaas is haar eigen internist op vakantie.
De vervangend internist schrijft een glucose infuus voor in plaats van het gebruikelijk infuus met het middel Normosang, hetgeen nb beschreven staat in het behandelprotocol van Lisa . Ze heeft overigens ook een ziekenhuis bacterie in haar bloed.
Uren later trad een grote verslechtering op, Lisa bleek levensbedreigend natrium tekort te hebben.
Zij krijgt een natrium infuus. Haar moeder en vriend Koen overnachten bij haar in het ziekenhuis en mede dankzij hen overleeft Lisa nachts een epileptische insult (aanval).
Hierop wordt te snel extra veel natriumchloride direct in de infuuszak gespoten: weer een medicatie fout want te snelle correctie van het natrium was juist zo gevaarlijk en veroorzaakt nog meer gezondheidsschade.
Lisa wordt opgenomen op de Intensive Care afdeling en na enkele dage op de medium care afdeling. Haar eigen interniste was erg boos op de vervangende internist over allerlei fouten die gemaakt waren p 41.
Uit een MRI blijkt sprake van diffuus hersenletsel (afgestorven hersencellen) en aangetaste hersenstam, veroorzaakt door de te lage natriumspiegel en de te snelle correctie. De veel te lage natrium spiegel veroorzaakte hersenoedeem, de te snelle stijging zorgde voor zwellingen in de hersenen hetgeen resulteerde in onherstelbare schade Zij krijgt de diagnose Niet Aangeboren Hersenletsel NAH.
Er volgt een jarenlange periode van verschillende trajecten:
-revalidatie op basis van dagbehandeling in een revalidatiecentrum in Arnhem
– het nastreven van re-integratie
– het verkrijgen van een uitkering
– het verkrijgen van een rijbewijs
– het juridisch traject via klachtencommissie, erkenning aansprakelijkheid , advocaat, onderhandelingen met het ziekenhuis.
Alle trajecten tonen aan hoe moeilijk de positie van Lisa is, afhankelijk van de deskundigheid en integriteit van anderen, die vaak onbegrijpelijke beslissingen nemen.
Haar gezondheidssituatie is immers duidelijk: een stabiele neurologische eindsituatie, geen relevant neurologisch herstel te verwachten.
Lisa beschrijft verschrikkelijke fysieke, emotionele, mentale en sociale gevolgen van de medische fout, er is sprake van overprikkelingsgevoeligheid voor oa geluid, leidend tot overbelasting, hetgeen noodzaakt tot veel rusten.
Het was bijzonder moeilijk voor Lisa om haar nieuwe situatie te accepteren en in 2014 zoekt zij en verkrijgt zij met succes psychologische begeleiding.
Uiteindelijk verzoende ze zich met haar nieuwe ik en met haar nieuwe manier leven.
Met veel inzet heeft zij een eigen creatief atelier aan huis opgezet: de Kastjesfabriek.
Mbt de medische fout
Ook bij Lisa blijkt het medisch dossier mbt de medische fout, onvolledig en incorrect. Dit is opzettelijke verhulling door artsen van de fouten en de gevolgen, een veelvuldig onaanvaardbaar fenomeen, nb fraude is strafrechtelijk verwijtbaar.
Lisa heeft het geluk dat haar wel vrijwel direct herstelbehandeling is verstrekt, voorzover mogelijk. Dit is bij veel slachtoffers, waar de fout makkelijker te verhullen is, vaak niet het geval, ondanks de zorgplicht van artsen.
Het is opmerkelijk dat Lisa ervoor kiest om noch de naam van de arts, noch de naam van het ziekenhuis te noemen die verantwoordelijk zijn voor de medische fout waardoor zij NAH kreeg.
Hierdoor zullen andere patiënten gewoon naar deze arts toegaan zonder te weten dat deze arts een onnodige vermijdbare medicatiefouten met grote gevolgen voor het slachtoffer heeft veroorzaakt en zich ook nooit verontschuldigd heeft naar Lisa.
Lisa schrijft niet of het ziekenhuis deze calamiteit gemeld heeft bij de Inspectie Gezondheidszorg, hetgeen het ziekenhuis wettelijk verplicht is op grond van de toen geldende Wet Kwaliteit Gezondheidszorg.
SIN-NL roept de IGZ op om deze calamiteit alsnog te onderzoeken.
Het is de vraag of het ziekenhuis zelf deze grote onnodige medische fout onderzocht heeft, bv via de SIRE methode. Dit is uiteraard van groot belang om te komen tot preventie van meer slachtoffers.
Lisa beschrijft wel dat het ziekenhuis vrij snel de aansprakelijkheid erkende maar dat de weg om schadevergoeding te krijgen al jaren uitermate moeizaam verloopt, ondanks juridische hulp van een advocaat .
De letselschade zaak is nog steeds niet is afgerond.
De kans is heel groot dat Lisa een zgn vaststellingsovereenkomst voorgelegd krijgt met daarin een verplichting voor haar om de namen van de betrokken arts en het ziekenhuis te verzwijgen.
Vaststellingsovereenkomst is een verhullend woord voor zwijgcontract.
Minister Schippers heeft naar voren gebracht dat zwijgcontracten onrechtmatig zijn.
Ook Adrienne Cullen, de Ierse vrouw die door een grote medische fout in het UMC Utrecht voortijdig zal overlijden kreeg een zwijgcontract voorgelegd. Gezien nauwe contacten in de media, haar echtgenoot is journalist bij een prestigieuze krant, kon zij weigeren om te zwijgen en kreeg een voor Nederland ongekende hoge schadevergoeding.
SIN-NL wenst Lisa en haar familie alle goeds.
Overigens adviseert SIN-NL iedere patient om per direct zijn of haar medisch dossier bij de huisarts en bij de medisch specialist schriftelijk op te vragen en bij ieder consult direct een kopie van alle uitslagen van onderzoeken en van het verslag van het consult te vragen.
Neem ook bij belangrijke consulten altijd iemand mee en bereid het gesprek met je arts schriftelijk voor. Vertrouwen is goed, controle is beter.
Het bericht Lisa Wopereis Ontworteld door hersenletsel. Recensie over de persoonlijke gevolgen van een medische fout verscheen eerst op SIN-NL.