ENSCHEDE – Een slachtoffer van een medische fout in het MST heeft zes jaar moeten vechten voor gerechtigheid. De rechter moest er uiteindelijk aan te pas komen voor een schadevergoeding. Dat dreigt de norm te worden.
De Enschedese letselschadeadvocaat Marcel Camps zegt dat het steeds moeizamer gaat om voor slachtoffers van ongelukken of medische fouten de letselschade af te handelen met verzekeraars. “Er wordt bijna niet meer geschikt. Je moet bijna standaard naar de rechter”, zegt Camps.
Het uitbrengen van een dagvaarding is steeds vaker de enige optie om weer beweging in een zaak te brengen
Camps is niet de enige die hierover de noodklok luidt. Eerder deze maand klaagde ook het grote letselschadekantoor Sap over alsmaar oplopende afwikkeltijden. Zaken die zomaar een jaar of langer stilliggen, zijn schering en inslag. Advocaat John Roth van dat kantoor: “Het uitbrengen van een dagvaarding is steeds vaker de enige optie om weer beweging in een zaak te brengen.”
Een gebrek aan kundig personeel zou een rol spelen, vermoeden advocaten en de branche zelf. Maar mogelijk is er meer aan de hand. Het Verbond van Verzekeraars laat in een reactie weten dat te onderzoeken. “Op verzoek van minister Dekker en van onszelf voert de Letselschade Raad momenteel een onafhankelijk onderzoek uit naar langlopende letselschades. We willen weten wat de oorzaken zijn van de langlopende schadeafwikkeling, maar ook op welke manier we die oorzaken kunnen aanpakken”, zegt woordvoerder Oscar van Elferen.
Vracht aan dossiers
Camps zegt intussen een vracht aan dossiers te hebben, die als het zo doorgaat allemaal bij de rechtbank eindigen. “Het duurt allemaal veel te lang. Ze doen de slachtoffers daarmee tekort. Als ik het vergelijk met tien jaar geleden is het bar en boos. Over de hele linie. Verkeerszaken, medische fouten, alles. Het is hommeles.”
Letselschadeadvocaat Camps had een zaak over een medische fout in 2012, die uiteindelijk pas deze maand bij de rechtbank is uitgevochten. De rechtbank in Almelo bepaalde uiteindelijk dat de patiënt in kwestie recht heeft op 61.000 euro schadevergoeding, onder andere voor inkomensverlies, vermeerderd met de wettelijke rente vanaf oktober 2012. Dat blijkt uit het gisteren gepubliceerde vonnis. Voor blijvende invaliditeit werd ook 5000 euro smartengeld toegekend. Bij de patiënt is door een medische fout blijvend letsel ontstaan aan een hand. Er zijn zeven (herstel)operaties nodig geweest. Hoewel betwist, oordeelde de rechtbank dat het MST ‘volledig aansprakelijk is’.
‘Dit is hoe het eraan toegaat’
Camps in een reactie: “Dit is hoe het eraan toegaat tegenwoordig. Deels is het een kwestie van gebrek aan personeel bij verzekeraars. Maar ze liggen ook veel te lang dwars. Niet alleen over de vordering van de gedupeerde, ook over de kosten die wij als advocaat voor deze mensen moeten maken. Dat wordt dan weer als breekijzer gebruikt, om vooral niets te hoeven regelen. Er is sprake van een verscherping van het beleid, schijnbaar. De deur gaat meteen dicht; je wordt wel gedwongen naar de rechter te stappen.”
Camps zegt, dat één van de grote spelers in verzekeringsland er geen doekjes om wond tijdens een congres. “Toen werd zonder omhaal publiekelijk gezegd: ‘als je bij ons komt met een medische fout, dan is het oorlog’. Nou, dat is onderhand wel gebleken. Dan kun je wel discussies voeren over de maatschappelijke functie van een verzekeraar. Nou, die is er dan dus even niet.”
Volgens Camps wordt er door verzekeraars ook mee geschermd, dat het nodig is, omdat de kosten oplopen en dat de verzekeringspremies anders niet meer te betalen zijn. “Het aantal claims zal best zijn toegenomen. Maar niet zoveel dat er sprake is van een groot probleem. Het wordt overtrokken. Er is nog geen verzekeraar omgevallen, in tegenstelling tot ziekenhuizen, om maar wat te noemen.”
Extra leed
Lange juridische conflicten om genoegdoening wordt door slachtoffers doorgaans als extra leed gevoeld. Mede daarom wordt er door advocaten en deels in de politiek al jaren gepleit voor het Zweedse model: het no-fault systeem. Nu moet na een fout gelopen medische handeling de patiënt aantonen dat zijn schade het directe gevolg is van de medische ingreep. Maar ook, dat de arts nalatig is geweest. Pas dan keert de aansprakelijkheidsverzekering van de arts of ziekenhuis een volledige vergoeding uit. Volgens de Zweedse methode hoeft een patiënt alleen aan te tonen, dat er een verband is tussen de schade en de ingreep. Of de arts iets te verwijten valt, is niet van belang.
Camps gelooft er niet meer in dat het zover komt in Nederland. “Dat systeem gaat er niet komen. Onderhand praten we daar al dertig jaar over.”
Het bericht Verzekeraar traineert bij letselschade: ‘Dit is hoe het eraan toegaat tegenwoordig’ verscheen eerst op SIN-NL.