Angela kreeg een bloedvergiftiging na haar bevalling en lag twee weken in coma.
© Privéfoto
Sepsis – in de volksmond bloedvergiftiging genoemd – is volgens deskundigen de belangrijkste doodsoorzaak op de intensive care. Naar schatting sterven er jaarlijks net zo veel mensen aan sepsis als aan borstkanker. Toch hebben veel mensen er nog nooit van gehoord. Dat moet anders, vinden artsen en ex-patiënten. “Als er niets verandert, overlijdt straks de helft van alle patiënten.”
Angela (nu 41) is in 2007 net bevallen van haar dochtertje Roos als ze ziek wordt. “Het was een heel makkelijke bevalling geweest. Een dag na de geboorte was ik thuis en kreeg ik koorts. Ik moest vaak plassen, dus ik dacht aan een blaasontsteking. De huisarts gaf me een antibioticakuurtje, maar ik werd steeds zieker.”
’s Avonds wordt Angela benauwd en kortademig. “Ik kreeg geen lucht, was extreem moe, mijn buik en benen deden zeer. Toen ik ’s nachts mijn bed uitging om te plassen, viel ik om. Ik kon gewoon niet meer lopen. Ik ben op mijn billen de trap afgegaan, kon alleen maar trillen en naar adem happen. Toen we de huisartsenpost belden, stuurden ze gelijk een arts langs. Die zag meteen dat het foute boel was.”
Tien zwarte tenen
Ze wordt met spoed naar het ziekenhuis gebracht, waar artsen in eerste instantie een longembolie vermoeden. Maar die wordt niet gevonden. “Mijn nieren en lever functioneerden niet meer en ik kon bijna niet ademen, had een heel lage bloeddruk.”
Dat duidt op een bloedvergiftiging. Angela belandt in een septische shock, omdat haar hart niet genoeg bloed naar haar andere organen en weefsels pompt.
Ze wordt kunstmatig in coma gebracht en mist zo de eerste twee weken van het leven van haar dochter. En als Angela ontwaakt uit haar coma, is de nachtmerrie nog niet voorbij.
‘Meer geld voor onderzoek’
Hoogleraar Experimentele Intensive Care Geneeskunde Peter Pickkers (Radboudumc) onderzoekt de werking van het immuunsysteem bij sepsis. Hij luidt de noodklok. “Er moet per direct meer geld worden uitgetrokken om onderzoek te doen naar de bestrijding van sepsis. Voor onderzoek naar sepsis is maar weinig geld beschikbaar, omdat het relatief onbekend is. Maar het komt ontzettend vaak voor.” Momenteel bestaat volgens Pickkers 10 tot 15 procent van alle ziekenhuisopnames uit sepsisgevallen. “Als er niets verandert, is dat in de toekomst 50 procent.”
Wanneer ze wakker wordt, proberen artsen angstvallig haar benen voor haar te bedekken. “Ze stonden wel allemaal onder die dekens te kijken. Op een gegeven moment vergat een broeder dat ik ‘het’ nog niet wist. Hij sloeg mijn deken terug en toen zag ik het: tien zwarte tenen. Een afschuwelijk gezicht. Omdat ik nog aan de beademing lag, kon ik niet praten op dat moment. Vreselijk.” Ook de vingers van Angela zijn verkleurd als ze ontwaakt.
Klik hier voor een afbeelding van de voet van Angela. Pas op: de foto kan schokkend overkomen.
Tegelijk met de schok komt al snel ook woede. “Ik begon te beseffen dat er iets grondig mis was gegaan. Ik had diverse keren alarm geslagen bij mijn verloskundige, maar er was zogenaamd niets aan de hand. Daar lag ik dan, met zwarte voeten. Later hoorde ik pas hoe ziek ik was geweest, dat de kans op overleven nihil was, dat ze me al opgegeven hadden. Dat mijn twee andere kinderen al twee keer afscheid van me genomen hadden.”
Nooit meer de oude
Na een aantal maanden moeten de tenen van Angela’s rechtervoet geamputeerd worden. “Het begon zo te stinken, het was gewoon aan het wegrotten.” Zes jaar later blijken ook haar heupkoppen te zijn afgestorven tijdens de septische shock. “Ik had wel pijn, maar ik had overal pijn. Toen ik niet meer kon lopen en door mijn heupen heen zakte, kwam dit aan het licht. Mijn linkerheup is inmiddels vervangen, mijn rechterheup zal ook vervangen worden.”
ZIE OOK: Chantal en Mariëlle verloren een baby door sepsis: ‘Het ging zo snel’
Haar lichaam is eigenlijk nooit meer geworden zoals het was, zegt ze. “Mijn vingertoppen zijn van buiten inmiddels hersteld, maar de zenuwuiteinden zijn dood. Ik heb er geen gevoel meer in. Ook ben ik heel vermoeid gebleven en zijn de bloedwaardes in mijn nieren en lever voorgoed verstoord. Daarnaast heb ik forse schade aan mijn longen, waardoor ik nog altijd heel vatbaar ben voor een longontsteking.”
Tekst gaat verder onder de foto
![]()
Angela met haar dochter in het ziekenhuisbed.
De boosdoener was bij Angela waarschijnlijk een placentarest die in haar baarmoeder achterbleef, waarop de streptokokken-A-bacterie is gevonden. Die heeft kraamvrouwenkoorts met sepsis veroorzaakt. “Als ik bedacht was op sepsis was ik er misschien eerder bij geweest, maar ik wist niet eens dat het bestond. Het is een verwoestende sluipmoordenaar. Als het eenmaal escaleert, gaat het heel snel. Het kan zo omslaan.”
4 vragen over sepsis:
Tom van der Poll werkt als hoogleraar interne geneeskunde aan het AMC en is gespecialiseerd in sepsis.
1. Wat is sepsis precies?
“Een verstoorde immuunreactie op een ernstige infectie, dat kan variëren van een ontstoken nagelriem tot een nierbekkenontstekking. Een uit de hand gelopen longontsteking komt het vaakst voor. In de vroege fase van een infectie knap je meestal op met antibiotica, maar als de infectie te laat herkend wordt of heel snel verloopt niet. Dan keert de afweerreactie zich tegen je. De immuunrespons blijft maar aan staan, waardoor allerlei problemen optreden, waaronder orgaanschade. Dat kan uiteindelijk tot de dood leiden.”
2. Hoe vaak komt sepsis voor?
“Dat is moeilijk te zeggen omdat het niet goed geregistreerd wordt. Er zijn wel officiële cijfers, maar die zeggen niet zoveel omdat lang niet alle gevallen van sepsis worden geregistreerd. Naar schatting belanden in Nederland jaarlijks ongeveer 10.000 mensen met sepsis op de intensive care, dat is ongeveer 11 procent van alle ic-opnames.”
3. Hoeveel mensen overlijden eraan?
“Naar schatting ongeveer 3.500 patiënten per jaar in Nederland. Ongeveer net zo veel als het aantal mensen dat aan borstkanker overlijdt. Op de intensive care is het de belangrijkste doodsoorzaak. Van alle sepsispatiënten op de IC overlijdt een kwart tot een derde. Veel patiënten liggen op de IC vanwege een sepsis of lopen het op als ze daar liggen. Als je net bent geopereerd, ben je vatbaarder voor infecties omdat je immuunsysteem verzwakt is. Mede door de vergrijzing en door toenemende resistentie tegen antibiotica komt sepsis steeds vaker voor. Hoewel de zorgkwaliteit is toegenomen en sepsis dus steeds minder dodelijk is, is het aantal sterfgevallen in absolute getallen gestegen.”
4. Volgens de WHO wordt sepsis vaak te laat herkend. Hoe komt dat?
“Een van de problemen van sepsis is dat het weinig naamsbekendheid heeft. Bij een hartinfarct of borstkanker weet iedereen waar je het over hebt, bij sepsis haast niemand. Terwijl het toch veel leed veroorzaakt. Het is ongelooflijk belangrijk om het zo vroeg mogelijk te herkennen, want als je het ‘point of no return’ passeert, is er geen behandeling meer mogelijk.”
The post Sepsis -bloedvergiftiging- is een onderschatte sluipmoordenaar: ‘Het was kantje boord’ appeared first on SIN-NL.